خبرنگار عطارد: «در هنرکده‌ی عطارد و در زیرشاخه‌ی هنرهای تجسمی، چه مفادی به دانش‌آموزان تدریس می‌شود؟»
محرابی: «ما در پایه‌ی هفتم بنا را بر ارائه‌ی تعریف درستی از هنر و شناخت عناصر هنری می‌گذاریم، در واقع این پایه‌ای‌ترین تعریف از هنرهای تجسمی است، در تمرین‌های عملی هم مفادی چون خط، نقطه، ترام نقطه و خط، کلاژ و مجسمه‌سازی با گِل رس، گواش و مدادرنگی و... را تمرین می‌کنیم.
در پایه‌ی هشتم تعاریف تئوریکمان به سمت اصول و مبانی طراحی می‌رود و ترسیم صحیح، مهارت سایه‌روشن و مهارت بافت را خواهیم داشت.
در پایه‌ی نهم هم اصول و مبانی گرافیک، ترام نقطه و خطِ پیشرفته، کار با مدادرنگی و خصوصاً چاپ دستی را داریم.»
خبرنگار عطارد: «با توجه به تنوع مطالب وسایل مورد نیاز دانش‌آموزان به چه صورت تهیه می‌شود تا کیفیت آموزش و خروجی مورد نظر یکدست و همگون باشد؟»
محرابی: «خوشبختانه در دبیرستان عطارد تمامی لوازم مورد نیاز دانش‌آموزان توسط مدرسه تهیه و به صورت یکسان در اختیار دانش‌آموزان قرار داده می‌شود.
این‌کار ضمن صرفه‌جویی در وقت دانش‌آموزان، به همسان بودن تدریس و کیفیت خلق اثرمان کمک شایسته‌ای می‌کند»
خبرنگار عطارد: «فضای حاکم بر هنرکده‌ی عطارد تا چه حد بر رشد و پرورش دانش‌آموزانمان اثر گذاشته است؟»
محرابی: «به جرأت می‌توان گفت تدریس و تفهیم هنر در مدرسه از سایر دروس دشوارتر است، دانش‌آموز در ابتدا نسبت به مسائل هنری گارد می‌گیرد اما به مرور و با آموزش صحیح و با چشیدن شیرینی فعالیت هنری، بسیار همراه و همسو می‌شود.
باید متوجه تفاوت‌های فردی دانش‌آموزانمان باشیم و با آنها بر اساس نوع ذهن و روحیاتشان رفتار کنیم، این چیزی‌ست که ما در هنرکده‌ی عطارد آن را سرلوحه‌ی مواجه‌مان با هنرجویان قرار داده‌ایم»
نسخه‌ی کامل این صاحبه را در شماره‌ی بعدیِ «ماهنامه‌ی عطارد» خواهید خواند.
دیدگاه خود را بنویسید